Najlepsze odmiany hortensji paniculata

Hortensje wiechy mogą być świetnym dodatkiem do każdego ogrodu. Jednak ważne jest, aby zrozumieć cechy konkretnych odmian i niuanse ich uprawy, a także wiedzieć, które rośliny nadają się na obszary o surowych zimach, a które nadają się do nisko rosnących nasadzeń ozdobnych.

Wyróżnia się znaczną odpornością na zimno ocena „Kandelita”... W niektórych źródłach jego nazwa jest tłumaczona na język rosyjski jako „Świeca”. W dosłownym tłumaczeniu oznacza to „światło świec”. Hortensja „Candelite” tworzy wieloletnie krzewy rozłożyste, tworząc zaokrągloną gęstą koronę. Najwyższa wysokość rośliny to 1,5 m.

Pędy są wystarczająco mocne, na wierzchu mają kolor bordowo-fioletowy. Liście są ciemnozielone i wydłużone. Charakteryzują się postrzępioną krawędzią. Na przedniej powierzchni liść zawiera sporo żył. Chociaż pędy "Candelitu" uważane są za silne, podczas kwitnienia zdecydowanie potrzebują podparcia.

Ale odmiana doskonale opiera się zarówno mrozowi, jak i chorobom. Znane są okazy, które od ponad 50 lat zamieszkują jedno stanowisko. Dla "Candelita" odpowiednie są zarówno miejsca słoneczne, jak i lekko zacienione. Najważniejsze, że gleba jest wystarczająco luźna i ma umiarkowanie kwaśny odczyn. Warto również wziąć pod uwagę wilgotność.

Odmiana "Prim White" w sprzyjających warunkach kwitnie od czerwca do października włącznie. Wysokość mrozoodpornych pędów waha się od 1 do 4 m. Roślina uwielbia cień i wilgotne środowisko.

Idealny dla regionu Leningradu klasa „Wielkaflora”, dając kwiatostany większe niż 0,3 m średnicy. Średnica korony tej japońskiej rośliny może przekraczać 2 m. Jednocześnie wysokość kultury wynosi 2,5-3 m. Korzenie dobrze się rozwijają i wyróżniają się rozprzestrzenianiem. Długość owalnych liści sięga 0,12 m. Roczny przyrost może przekraczać 0,25 m. Średnica pojedynczego kwiatu wynosi 0,03 m. Kwiaty te mogą mieć nie tylko biały, ale także kremowy, różowy, zielonkawy kolor. W jednym miejscu „Grandiflora” żyje od 30 do 40 lat.

Spora część ogrodników jest oczywiście zainteresowana doborem roślin na Syberię, Ural i północną część Europy. Można im doradzić „Wanilu świeży”... Ta hortensja ma wyprostowane pędy o wysokości do 1,5 m. Szczotki w kształcie stożka są w kolorze „kameleon”. Wczesne kwiaty są białe. Podczas kwitnienia nabierają koloru malinowego, różowego i innych. Ale podczas sadzenia nasion tej odmiany, nawet w idealnych warunkach, stracimy 70% materiału sadzeniowego.

W regionach syberyjskich i ocena „Światło reflektorów”, charakteryzujący się dużą dekoracyjnością. Jego duże pędzle mają kolor cytrynowy. Kwitnienie obejmuje pierwsze dni lipca i drugą dekadę września. Najniższa dozwolona temperatura to -30 stopni. Ponieważ nie można wykluczyć jej jeszcze większego obniżenia, nawet na południu Syberii zdecydowanie potrzebne będzie schronienie na zimę.

jest poszukiwany i ocena „Magiczna Świeca”... Krzew liściasty tworzy mocne, proste pędy. Ogrodnicy zauważają, że nawet zamrożone pędy, przy dobrej letniej pielęgnacji, regenerują się. Nazwa „magiczna świeca” jasno i dokładnie charakteryzuje tę roślinę. Wysokość krzewu dochodzi do 2 m, a ciemnozielone liście pokryte są na całym obwodzie ząbkami. Na samym początku rozwoju kwiaty charakteryzują się delikatnym kremowym kolorem.

Popularne i „Różowy Diament”... Już dosłowne tłumaczenie - "różowy diament" - pokazuje, jak ta kultura jest atrakcyjna zewnętrznie. W jej opisach niezmiennie wspomina się o dużych, efektownych kwiatostanach. Należy pamiętać, że potoczna nazwa „Różowy Diament” nie odpowiada rzeczywistości i nie jest używana przez profesjonalistów. Pędy tej kultury są stosunkowo rzadko łamane pod naporem wiatru. Jeśli wystąpią jakiekolwiek uszkodzenia mechaniczne, będzie łatwo je naprawić. Żywotność jednej rośliny sięga 30 lat.

Co ciekawe, w miarę rozwoju pędów siła pędów będzie tylko wzrastać. Dla "Różowego Diamentu" charakteryzuje się formowaniem liści w kształcie elipsy. Nie jest wymagane żadne złożone przycinanie formujące. Białe letnie pąki stopniowo nabierają intensywniejszego koloru.

Warto również zwrócić uwagę na hortensje. "Fantom"... Można je uprawiać nawet na gruntach o słabej jakości. Należy zauważyć, że choroby systemu korzeniowego są w nich dość rzadkie. Wysokość plonu pozwala na stosowanie go zarówno w formie nadrzewnej, jak i krzewiastej. Rozmnażanie roślin nie jest trudne. Należy jednak pamiętać, że odmiana ta dobrze rozwija się tylko na obszarach, gdzie nie ma silnego wiatru i palącego słońca.

Warto powiedzieć o hortensjach wiechowych „Kiusiu”... W naturze ten krzew liściasty zamieszkuje Japonię, Chiny i rosyjski Daleki Wschód. Jego gałęzie są nie tylko odporne na zimną pogodę, ale także wystarczająco mocne czysto mechanicznie. Dlatego roślina polecana jest jako jeden z kandydatów na żywopłoty. Wysokość krzewów sięga 2-3 m.

Liście „Kiushu” mają kształt serca. Charakteryzują się zaostrzonymi końcówkami i ząbkowanymi krawędziami zewnętrznymi. Kwiatostany kultury wyglądają jak wiechy z gęstymi włosami. Ich długość sięga 0,3-0,35 m. Wiechy mają błyszczący kolor, który w dolnej części jest jaśniejszy.

Długość "strąków" owocowych nie przekracza 0,03-0,04 cm. Pierwszego kwitnienia należy spodziewać się 3-4 lata po posadzeniu. Potrwa od połowy lata do późnej jesieni. Początkowo pąki są pomalowane na kremowo-biały odcień, w szczycie kwitnienia stają się białe, jesienią stają się różowe (jednocześnie nabierają niebieskich i zielonkawych odcieni).

Ale jeśli potrzebujesz wybrać roślinę o najwyższym poziomie zimotrwałości, powinieneś użyć Niedźwiedź polarny... Odmiana ta jest w stanie wytrzymać mrozy do -40 stopni. Kiedy powstał, skrzyżowali "Grandiflora" i "Limelite". Kultura jest świetna do kształtowania krajobrazu.

W klimacie umiarkowanym kontynentalnym odpowiednie są rośliny o mniej wysokiej charakterystyce. Przykładem tego rodzaju jest „Różowy Winky”... Ogród, w którym rosną takie hortensje, od razu przyciąga uwagę rozrzuconymi biało-różowymi kwiatami, emanującymi słodkim aromatem. Wysokość „Pinky Winky” może osiągnąć 2,5-3 m.

Ciekawe, że w praktyce ogrodniczej suche kwiatostany nie zawsze są odcinane. Roślina tworzy stosunkowo małą, zaokrągloną koronę. Kwiatostany w kształcie stożka zawierają średniej wielkości kwiaty. Liście są eliptyczne. Kwitnienie jest nie tylko ciągłe, ale także bardzo obfite.

Nadaje się do środkowego pasa odmiana „Koronka brukselska”... Choć może nie wydawać się tak aromatyczny jak Pinkie Winky, wciąż jest dość popularny. Roślina tworzy rozłożyste krzewy o wdzięcznej koronie. Wysokość tych krzewów waha się od 1,5 do 1,8 m. Silne liczne pędy pomalowane są na kolor ciemnowiśniowy.

Długość wiech to 0,3-0,35 m. Fani różowej hortensji na pewno to polubią Odmiana Fraise Melba... Kulturę wyróżnia obfite kwitnienie, trwające od wiosny do jesieni. Hybryda wytwarza piękne i nieszablonowe przejścia kolorystyczne. Płatki róż w sezonie stają się białe, a jasne nabierają szkarłatnego odcienia.

Nie wszystkie odmiany hortensji nadają się na północny zachód. Dobrym przykładem jest „Tardiva”, który można uprawiać również na pniu. Kwiaty wyróżniają się nietypowym kształtem, dodatkowo nadają miodowy aromat. Krzew zaokrąglony dorasta średnio do 2 m wysokości. Odnotowuje się dość szybkie zdrewnienie pędów.

Zakończenie przeglądu odmian przeznaczonych na środkowy pas jest odpowiednie dla odmiany takiej jak "Goliat"... Roślina tworzy potężne, dobrze rozwinięte krzewy do 3 m wysokości.Pełna nazwa odmiany to „Biały Goliat”... Należy zauważyć, że stopniowo biały kolor kwiatostanów zmienia się na jasnoróżowy odcień.

Jego cechy są następujące:

• późne kwitnienie (lipiec-październik);
• eleganckie połączenie szmaragdowozielonych liści i burgundowych ogonków;
• nadaje się do uprawy na terenach otwartych iw półcieniu;
• optymalny rozwój w glebie kwaśnej;

Jeśli rozwiązania krajobrazowe wymagają zastosowania nie tylko niskich, ale i karłowatych hortensji, staje się doskonałym wyborem ocena "Bobo"... Wysokość jej krzewów rzadko przekracza 0,6 m. Roślinę po raz pierwszy wprowadzili belgijscy hodowcy w 2011 roku. Dopiero po kilku latach jego zalety zostały docenione przez hodowców kwiatów w różnych krajach świata.

W sezonie "Bobo" rośnie o około 0,1 m. W wieku 3-4 lat hortensja staje się jak bujny napompowany balon. Długość kwiatostanów piramidalnych może wynosić 0,15 m, ale jest to typowe dla najbardziej rozwiniętych okazów. Kwiaty są stosunkowo małe, ale mają atrakcyjny, jasny kolor. Według oficjalnych opisów „Bobo” można uprawiać nawet tam, gdzie okresowo zimą temperatury spadają poniżej -30 stopni. Optymalne warunki do rozwoju tej odmiany tworzone są przy częściowym zacienieniu.

Sporo ogrodników wybiera klasa „Niedzielne frytki”... Jest to również roślina o kulistej koronie, ale kula wygląda jeszcze ładniej niż u „Bobo”. Jednocześnie rolnicy praktycznie nie muszą podejmować dodatkowych wysiłków, aby go uformować. Kultura jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu domków letniskowych oraz w tworzeniu żywych ogrodzeń.

Biało-różowe kwiatostany „Sunday Fries” bardzo dobrze rosną w pełnym lub półcieniu. W jasnym słońcu i suszy doświadczają wielu problemów. Zaleca się wybierać obszary o kwaśnej glebie. Wysokość krzewów jest zwykle ograniczona do 1 m. Odmiana została wprowadzona w 2010 roku.

Wraz z popularną białą hortensją odmiany „Światło wapienne”, istnieje również szereg nowszych osiągnięć hodowlanych. Wśród nich wyróżniają się najpiękniejsze rośliny - i nie jest to zaskakujące, ponieważ najnowsze osiągnięcia zintegrowały całe doświadczenie praktyki hodowlanej. Dobrym przykładem jest hortensja Weems Red. Kultura jest stosunkowo niska - maksymalnie 1,5 m. Odnotowuje się rozprzestrzenianie się krzewów, co decyduje o niezwykle wyrazistym wyglądzie.

Kształtem przypominają piramidę, zwężając się tylko ku górze. Należy pamiętać, że tylko 50% kwiatów będzie płodnych. Średnica kwiatu waha się od 0,05 do 0,07 m. Na ten rozmiar nie ma wpływu położenie kwiatu w pędzlu. Ta właściwość pozwala uzyskać ażurowy wygląd wszystkich kwiatostanów. Te kwiaty, które pojawiają się wcześnie, są śnieżnobiałe. Ale powoli i niepostrzeżenie zmienią kolor na różowy. Kiedy nadejdzie jesień, hortensja „Weems czerwony” otoczona masą kwiatową w kolorze wina czerwonego. Co więcej: nie tylko uroczo wygląda, ale także rozprowadza miodowy zapach.

Ciemnozielone liście są bardzo duże. Do głównego koloru dodaje się lekko czerwonawy odcień. Wraz z nadejściem jesieni liście tej hortensji pokryte są osobnymi fragmentami o metalicznym połysku. Co ciekawe, ten blask subtelnie przechodzi w:

• brązowy;
• wiśnia;
• purpurowy;
• żółty;
• kolory pomarańczowe.

Pędy „Weems Red” są pomalowane na ciemnoczerwony odcień. Roślina zakwitnie corocznie na zeszłorocznych pędach. Z opisu odmiany wynika, że ​​może przetrwać nawet w chłodne dni do -30 stopni. Jednak pod koniec jesieni młode pędy muszą być jeszcze przykryte i odizolowane ściółką. Dodatkowa ochrona nie jest już potrzebna do trzeciego roku życia.

Weems Red dobrze rośnie przy ograniczonej kwasowości. Możesz używać łóżek z obojętną reakcją kwasowo-zasadową. Trzeba jednak zrozumieć, że na takiej ziemi nie mogą pojawić się jasne kolory kwiatów. W glebie alkalicznej hortensja całkowicie umrze. Dlatego w miejscach, w których dodano wapno, absolutnie niemożliwe jest uprawianie tej odmiany.

Ale bardzo ważna jest zwiększona żyzność gleby. Na piasku bez materii organicznej „Weems Red” nie zapewni dobrego kwitnienia. Aby zwiększyć kwasowość, stosuje się torf i trociny.

Hortensja zasługuje na uwagę. „Samara Lidia”... Roślina została wyhodowana w 2018 roku i wtedy została opatentowana w Rosji i Francji.

Twórcą odmiany jest słynny hodowca Jean Reno. Odmiana zaczęła być sprzedawana w całej Rosji dopiero w 2019 roku. Bliska znajomość z nim pokazuje, że taka kultura nie bez powodu została wykorzystana na mundialu. Atrakcyjną cechą rośliny jest jej stosunkowo niski wzrost. Kultura jest zwarta i rośnie wolno, osiągając maksymalnie 1,3 m wysokości, a jednocześnie nie więcej niż 1,1 m szerokości.

Ponadto w pojemniku dorasta maksymalnie do 0,6-0,8 m. Silnie czerwone pędy pokryte są szorstkim, ciemnozielonym ulistnieniem. Dzięki temu tło dla kwiatostanów jest optymalne. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i obejmuje jesień.

Na szczycie każdego pędu rozwija się kwiatostan w kształcie stożka. Jego długość wynosi 0,15 m. Kolor zmienia się podczas kwitnienia. Kwiatostan ma gęstą strukturę wewnętrzną. Kwiatostany zawierają duże, sterylne kwiaty; po otwarciu mają biały kolor, stopniowo stają się różowe, a następnie stają się czerwone.

Kwitnące krzewy są niezwykle eleganckie. Odmiana bardzo dobrze prezentuje się na środkowym pasie. Sadzonki można kupić już w dużych doniczkach. Następnie są przenoszone na otwarty teren. „Samarskaya Lydia” jest uważana za bardzo bezpretensjonalną kulturę.

Przede wszystkim należy rozróżnić odmiany mrozoodporne i odmiany odpowiednie tylko do sadzenia w stosunkowo ciepłych regionach. W przeciwnym razie istnieje duże ryzyko „cieszenia się” całą zimą, głównie jesienią i wiosną „pięknym” rodzajem schronienia.

Następnym krokiem jest ocena siły gałęzi. Jeśli są delikatne, nie należy sadzić rośliny w pobliżu wejścia do domu i wzdłuż ścieżek. Studiując opisy, należy od razu wziąć pod uwagę, że im niższa płodność kwiatów, tym piękniejsze i bardziej luksusowe będą wyglądać w kwiatostanach. Niektórzy ludzie nie lubią odmian, które w sezonie stają się różowe lub soczyste. Utrzymanie czysto białego koloru w niektórych przypadkach może być nie mniej atrakcyjne. Musisz również wziąć pod uwagę wysokość roślin.

I może się bardzo różnić w hortensjach wiechowych. Jednocześnie wysokość wpływa nie tylko na postrzeganie samej kultury, ale także na wygląd zespołu jako całości. Odmiany karłowate najlepiej nadają się do sadzenia w pojemnikach. Jeśli wymagane jest późne kwitnienie, ogrodnicy wolą Tardiva. I dopiero po uwzględnieniu wszystkich tych punktów można zastanowić się, czy kultura jest subiektywnie lubiana, czy nie.

Więcej informacji na temat odmian hortensji paniculata można znaleźć w następnym filmie.